Kurwaaaaaaa

Niecałe 4 cudowne lata, a spierdoliło się przez to, że żadne z nas nie chciało tego ratować. Z lenistwa. Pierdolonego lenistwa!!!

Teraz kolejny raz mam zaczynać na nowo życie? Pierdolę to, nie dam już dłużej tak rady, poza tym bez Niej jaki to ma kurwa sens. Była i jej nie ma. Życie jest puste, serce jest puste, mieszkanie jest puste. Mieszkanie, które domem nigdy nie będzie, bo mój dom był tam, gdzie byłaś Ty. I na zawsze już tak pozostanie, bo miałaś być tylko Ty i będziesz tylko Ty. Żadnej już do siebie nie wpuszczę i do siebie nie dopuszczę. Miałem cud i spierdoliłem to tak okropnie, że codziennie pluję sobie w mordę przed lustrem.

Jak nie pisać? Poczekaj, aż będziesz mieć dzieci. Poczekaj, aż twoje dzieci przestaną ząbkować, skończą sezon piłkarski i wyjadą na studia. Poczekaj, aż codziennie będziesz mieć dwie pełne godziny na pisanie. Poczekaj, aż rzucisz palenie, picie albo znajdziesz odpowiedniego drinka i zalejesz się w trupa. Poczekaj, aż twoje rodzeństwo się wyprowadzi a twoi rodzice umrą. Poczekaj, aż sąd orzeknie rozwód. Poczekaj, aż wyjedziesz na wakacje. Poczekaj, aż wrócisz z wakacji. Poczekaj, aż znajdziesz swoją muzę. Poczekaj na natchnienie. Poczekaj, aż doktor powie, że zostało ci sześć miesięcy życia. A potem umrzyj, zabierając ze sobą wszystkie nienapisane słowa.

— Regina Brett

Reposted from